* برجام تصمیم نظام بود، دولت کاره‌ای نبود

روزنامه اعتماد در یادداشتی با عنوان «برجام تصمیم نظام بود» نوشت: «مجلس با شروطی توافق (برجام) را در صحن تصویب کرد. پس از آن بود که مصوبه برجام به شورای نگهبان رفت و نهایتاً بعد از تأیید شورای نگهبان به شورای امنیت ملی ارجاع شد که در شورای عالی امنیت ملی نیز شروطی بر شروط مجلس اضافه و نهایتاً تقدیم مقام معظم رهبری شد. ایشان نیز نظر نهایی خود را با شروطی که مدنظر داشتند به وزارت خارجه ابلاغ کردند؛ بنابراین هم قبل از طرح بحث، مقام معظم رهبری برجام را به مجلس شورای اسلامی ارجاع می‌دهند و هم پس از آن با شروطی آن را به وزارت خارجه و دولت ابلاغ می‌کنند. لذا اینکه گفته می‌شود تصمیم اتخاذ شده درباره برجام تصمیم نظام بود، حرف درستی است. به هر حال وقتی تصمیمی در مجلس به تصویب می‌رسد در نتیجه تعامل با تمام ارکان نظام صورت می‌گیرد و می‌توان آن را به عنوان یک تصمیم ملی محسوب کرد».

روزنامه ایران نیز در شماره امروز در یادداشتی به قلم «عبدالله ناصری» مشاور رئیس دولت اصلاحات نوشت: «تندروها همچنان به حرکت‌های قبلی خود در قالب اعتراض به کنوانسیون‌های مالی و بانکی ادامه می‌دهند. آنان با وجود اینکه می‌دانند و باور دارند که کانون‌های اصلی قدرت و رئوس حاکمیت با چنین معاهداتی موافق هستند اما کماکان با این هدف که قدرت مدنی خود را از دست ندهند فعالیت خود را با همان مواضع قبلی دنبال می‌کنند».

فعالین اصلاح طلب و رسانه‌های این جریان بارها مدعی شده‌اند که برجام تصمیم نظام بوده است و جزییات برجام زیر نظر رهبر معظم انقلاب امضاء و اجرا شده است!

این ادعای مضحک با دو هدف عمده مطرح شده است. اول رفع مسئولیت از دولت و دوم بستن دهان منتقدان.

گفتنی است روحانی-شهریور ۹۳ - در چهارمین نشست خبری خود گفته بود: «دولت و رئیس‌جمهور مسئول مذاکرات است و امروز هم گفتم که من مسئولیت تمام کارها را برعهده می‌گیرم».

«محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه نیز-آذر ۹۲ -گفته بود: «رهبری چارچوب کلی را تعیین می‌کنند و مسئولیت مذاکره با من است...ما باید خرج نظام و رهبری شویم نه اینکه رهبری خرج ما و نظام شود».

رهبر معظم انقلاب در مهرماه ۹۴ نامه‌ای را خطاب به رئیس‌جمهور و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در دولت یازدهم نوشتند و شروط ۹ گانه‌ای را در اجرای برجام متذکر شدند، شروطی حیاتی و مهم که راه ادعاهای بعدی و وادادگی‌ها به‌بهانه موافقت ایشان را سد می‌کند. در بخشی از این نامه تأکید شد: «محصول مذاکرات که در قالب برجام شکل گرفته است دچار نقاط ابهام و ضعف‌های ساختاری و موارد متعددی است که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه به لحظه،‌ می‌تواند به خسارت‌های بزرگی برای حال و آینده کشور منتهی شود».

در ادامه دولت موظف شد تا شروط ۹ گانه رهبر معظم انقلاب، ۱۰ شرط شورای عالی امنیت ملی و ۹ شرط مجلس شورای اسلامی را در اجرای برجام رعایت کند.

اما متأسفانه دولت در اجرای ۲۸ شرط ابلاغی مرتکب قصور و تقصیرهای فراوان شد. با مروری کوتاه بر خطوط قرمز اعلام‌شده از سوی رهبر معظم انقلاب و سپس با بررسی نحوه اجرای این خطوط قرمز توسط دولت، پی می‌بریم که خسارت برجام و دستاورد تقریباً هیچ برای مردم، دقیقاً بر اثر نافرمانی از این فرامین روشنگر بود.

طیف اصلاح طلب بارها ثابت کرده است که منافع ملی و عزت مردم ایران برایش هیچ اهمیتی ندارد. به همین خاطر این طیف بدون توجه به تجربه پرهزینه برجام، به دنبال جاانداختن FATFبا ترفندهای تکراری است.

نقطه عطف تاریخی، روایتی تکان دهنده از سرانجام تلخ اعتماد به آمریکا

نقطه عطف تاریخی، روایتی تکان دهنده از سرانجام تلخ اعتماد به آمریکا

قذافی: ایران عبرت بگیرد.

واقعا پشیمانم.ایران و کره شمالی باید از لیبی عبرت بگیرند تا مردمشون  ذلیل نشوند.

روایتی تکان دهنده از توافقی که لیبی را به کام مرگ کشاند/ اجرای توافقنامه هسته ای قذافی و امریکا با وعده رفع تحریم در ازای بازرسی گسترده، اینگونه زمینه حمله نظامی به لیبی را فراهم کرد/ 

آمریکایی ها لغو کامل تحریم ها و کمک در جهت گسترش مناسبات اقتصادی با دنیا را به لیبی وعده داده بودند . اما بهانه جویی آنها پایانی نداشت. بهانه هایی نظیر قوانین داخلی آمریکا ، اختلافات بر سر تحویل متهمین پرونده لاکربی و وضعیت حقوق بشر در لیبی.

بوش در ترسیم راهبرد خود در قبال لیبی می‎گوید: بهترین تصمیم برای رهبر لیبی متقاعد شدن برای همکاری با جامعه جهانی است.آنها باید حسن نیت خودشان را با تعطیلی برنامه هسته ای شان نشان بدهند. در آن صورت آمریکا هم کمک می کند تا دنیا لیبی را به عنوان یک شریک تجاری بپذیرد.

  ۱۹ دسامبر ۲۰۰۳ . دولت لیبی سرانجام تسلیم می شود و در بیانیه ای اعلام می کند نه تنها تجهیزات هسته ای ، نظامی و شیمیایی خود را تسلیم خواهد کرد بلکه با امضای پروتکل الحاقی، نظارت های بیشتر آژانس انرژی اتمی و بازرسان تسلیحات شیمیایی را پذیرفته است. و علاوه بر این ها ، برد موشک های خود را نیز به ۳۰۰ کیلومتر کاهش خواهد داد.

لیبی تاسیسات هسته ای خود اعم از دستگاه‌های سانتریفیوژ، قطعات مربوطه، مدارک و مخزن‌های حاوی هگزا فلوراید اورانیوم را به آمریکا منتقل می کند. بیش از ۱۵ کیلوگرم اورانیوم غنی شده با خلوص بالا نیز به روسیه منتقل می شود.

اما عجیبترین اقدام لیبی انهدام تمامی تجهیزات مرتبط با موشک‌های اسکاد – سی است. قذافی همچنین موافقت می‎کند تا موشک‌های اسکاد – بی را نیز منهدم نماید.

در تمامی این زمینه‌ها لیبی دسترسی کامل به هر فرد و سندی را برای آمریکا فراهم می کند تا همکاری کاملاً گسترده ای با بازرسان و نمایندگان آمریکا و انگلیس صورت گیرد .

پیمان شکنی های آمریکا آنقدر ادامه می یابد که قذافی رسما از اعتماد به آنها ابراز پشیمانی کرده و سرنوشت کشورش را عبرت و الگوی مناسبی برای سایر کشورها در مسیر ارتباط با آمریکا معرفی می کند:  این عادت آمریکایی هاست. آنها فقط به منافع خودشان فکر می کنند. آمریکا باید به تعهداتش عمل کند تا کشورهایی مثل ایران و کره شمالی با مشاهده رفتار آمریکا با لیبی تصمیمات دیگری نگیرند.

کاندولیزا رایس : همان طور که سال ۲۰۰۳ نقطه عطف تاریخی برای مردم لیبی بود سال های دیگر نیز می‌تواند نقطه عطفی برای مردم ایران و کره شمالی باشد